-
1 burzyć
глаг.• истребить• истреблять• крушить• обрушивать• разбивать• разорить• разорять• разрушать• разрушить• уничтожать• уничтожить* * *burz|yć\burzyćony несов. 1. разрушать, уничтожать;2. волновать;\burzyć fale вздымать волны; ● \burzyć krew волновать кровь;
\burzyć włosy трепать, ерошить волосы+1. niszczyć, rozwalać 2. wzburzać
* * *burzony несов.1) разруша́ть, уничтожа́ть2) волнова́тьburzyć fale — вздыма́ть во́лны
•- burzyć włosySyn:
См. также в других словарях:
wichrzyć — ndk VIb, wichrzyćrzę, wichrzyćrzysz, wichrz, wichrzyćrzył, wichrzyćrzony 1. «burzyć, targać, mierzwić coś» Wichrzyć sobie czuprynę. 2. «namawiać do buntu, agitować przeciwko komuś lub czemuś, podżegać do czegoś; buntować, podburzać» Wichrzyć… … Słownik języka polskiego
